Dag van uitersten.

Vannacht zaten we tussen pooiers en drugsdealers, dubbelgespierde kleerkasten en heel veel vertegenwoordigers. De politiesirenes klonken af en aan en wij maar lachen , deels van de zenuwen. Onze kamer was nog te klein om fatsoenlijk je sokken aan te trekken, en wij hielden het raam op een minuscuul kiertje om de gangsters buiten de deur te houden. Tijdens het ontbijt kreeg ik ruzie met een fransoos ( type vertegenwoordiger) omdat ik zijn ei een millimeter verplaatst had, in zo'n bak waar wel 10 eieren tegelijk in kunnen koken." Don't te touche e my e egg, I don't e agree e with that e, you stay e away e from my e egge"! Jakkes! Voelde me nog schuldig ook!

Om uit Montpelliers te komen heb ik zeker een uur in de file gestaan. De file náár Montpelliers was nog minstens een uur langer! Wat een ellende! JF had er ook last van gehad, al die vieze uitlaatgassen en drukte en gejaag!

Onze B&B van vandaag is zeer exclusief,, zó exclusief dat we allebei er lang over gedaan hebben om het te vinden. Ik heb dezelfde weg ongeveer 5x gereden, en ons Ak heeft 2x dezelfde berg moeten beklimmen. Maar... Zéker de moeite waard! Een prachtig oud huis, omringd door uitgestrekte wijngaarden, met door de bergen heen uitzicht op zee. Vogeltjes fluiten, een koekoek en zelfs een nachtegaal (wel ook veel muggen!), een flesje wijn van eigen fabrikaat als welkomsgeste ( ze produceren 90.000 flessen op jaarbasis) en een heerlijk ruime kamer met eigen terras. Ook het weer is fantastisch!

We wilden nog wel een nacht extra boeken, maar na lang beraad hebben we besloten om toch maar door te gaan morgen. JF heeft zijn fietske gepoetst, de grens met Spanje lonkt. Bonne nuit!

Montpellier

God wa's toch héét.....!

28 graden en volop zon, de hele godganselijke dag. Erg hè?

Vanmorgen voor dag en dauw op, ik schijn nogal gruwelijk te snurken, vooral tegen de ochtend ( ik wijt het aan de overgang) en dan kan ons junkske het in bed niet meer keren. Maar de schat had om 6 uur al een heerlijk bakje koffie voor me gehaald en om half 7 waren we gewassen en gestreken klaar voor vertrek.

Van Orange naar Montpellier, 119 km met de fiets, en eígenlijk met de auto net zo ver, ware het niet dat ik een verkeerde afslag nam( van de zenuwen) en op een tolweg terecht kwam, waar ik ongeveer 25 heen, en ook weer 25 km terug moest! En dus ook nog voor moest betalen! Ik dankte de goden dat ik wat losse euro's in mijn portemonnee had, want mijn creditcard doet het niet ( een ander, lang, stom verhaal!). Op goed geluk wierp ik wat geld in zo'n vangbak en de slagboom ging open! Fjew!!

JF heeft het weer prima gedaan vandaag! Hij had een leuke, verrassende route veelal langs het water, toch nog zo'n 680 m moeten klimmen, maar gelukkig had-ie een flinke wind van achteren en was om half 2 alweer op plaats van bestemming, ik wist niet wat ik zag!!

Gedoucht , en hup naar het strand, bootjes kijken en pootje baaien, heerlijk! Een paar dagen geleden troffen we een stel uit Rrrrotterdam, op doorreis, zij gingen naar "de Koot" (natuurlijk), en nu ineens waren we er zelf!!

Er was ook een casino. Hebben we links laten liggen! Joehoe!

filmpjes 13 mei

https://youtu.be/BoaipZtTq_c

Daar is er weer een!

Groeten,

Britt

Arc de Triomphe?

Vandaag zat ik om 07.45 uur op de velo. Om 05.00 uur wakker, om 06.00 ontbeten en lang tenue aan en gaan. Achterop mijn tasje een rood knipperlampje gemonteerd want het was super mistig! Pia had het er niks op maar ja ik ben nu eenmaal eigenwijs(maar dat is ook wijs) Na een klein uurtje werd het zicht beter en zowaar : de zon! 100 km gemaakt in 4 uur en een paar minuten. Om 12.00 uur stond ik in het hotel. Ik zeg tegen de dame dat er niet een dame heeft ingecheckt , Pia haar auto stond al op de parking tenslotte. Ik krijg het kamernummers door maar dat bleek een andere dame te zijn...Pia maar gebeld en die zat ergens in een park op een bankje in het zonnetje . Ik wilde vandaag ook op tijd weg om Max de Formule 1 in Barca te zien winnen, die Koekert rijdt na 300 meter zijn autooke kort! Welgeteld een paar seconden naar de F1 gekeken EN daar was ik dan zo vroeg voor vertrokken???????? Met Pi ging alles weer goed vandaag, rustige weg op zondag ochtend. Mijn weg was ook rustig maar wel weer pittige bergen overwonnen. Ik en Pia vonden het beide knap dat ik de bulten weer genomen heb en dat in zo een korte tijd. Nu zitten we in Orange en morgen naar Montpellier waar mijn andere zusje heeft gewoond. 120 km op de rol met een stuk of 7 bergen erin.. Zal zwaar worden maar ik moet nu ook maar eens een keer gruwelijk af gaan zien want tot nu toe heb ik er nog niet veel mee geleden( behoudens een gruwelijk zere kont)

Liefs JF

Langs de Rhone

Gisteren waren we, geheel volgens schema, weer van alles kwijt. JF foeterde dat ik zo ongeorganiseerd ben en dat het dus geen wonder is dat er zomaar van alles verdwijnt om ons heen. Ditmaal betrof het de autosleutels, die ik zéker in mijn tas moest hebben; alles maar dan ook alles op z'n kop gezet, 24 tassen binnenstebuiten gekeerd en waar waren ze? In de broekzak van me bjoej... Vandaag in het hotel ook de bril kwijt; pi die moeten in jouw tas zitten, ja uh uh, door iemand bij de receptie afgegeven! Mais alors!!!!

JF heeft weer goed gefietst vandaag (zie filmpjes), soms gewoon door de wolken heen! Kilometers langs een brede Rhône, prachtig slingerend met hier en daar een kleine waterval, soms een flinke stroomversnelling. Ikzelf ben langs de oever ergens gestopt om op adem te komen, en was er van overtuigd dat er een lijk int water lag. Ik zag het hele scenario van het in het Frans uitleggen aan de gendarmerie al voor me, en was in gedachten al aan het oefenen, totdat ik door kreeg dat het een bootje was!!!( moet nódig nieuwe lenzen!)

Het landschap verandert nu ook. Rotsachtige bergen, wijngaarden, de eerste palmbomen. Ook de dorpjes zien er iets minder kansloos uit, de huizen wat vriendelijker en wat beter onderhouden, al blijft er veel leegstand te bespeuren. Overal langs de weg kraampjes met kersen!

We zitten nu in Valence, een stadje wat bekend staat om zijn chocolade. Wederom een Ibishotel, goedkoop maar voor ons prima, en het weer is goed. Voor het eerst buiten kunnen eten, heerlijk! Morgen naar Orange, weer zo'n 100 km verder. Stand JF : 100km, 21,5km/uur, bergie van 500m hoog, met een vaartje van 68(!!!!) km van het bergie weer af! Ons junkske doet het goei prima!!

Nog meer filmpjes

hoi allemaal,

Nog een aantal filmpjes aan elkaar geplakt: https://www.youtube.com/watch?v=UGOLsemrWZk&feature=youtu.be

je kunt er de loop van de reis nog veel verwachten.

Groeten,

Britt (dochter van jan-frans)

Schier hopeloos!

Hotel "het grote verval" had als enige winstmaker een Texaans restaurantje eraan vast zitten (ook vreselijk kansloos, als je het ons gevraagd had), waar vanmorgen toch een heel aardig ontbijt geserveerd werd! Weliswaar met een levensgrote cowboy, plastic cactussen en roodwitgeblokte tafelkleden die van ellende uit elkaar vielen, maar de koffie was prima!

De fiets uit elkaar gehaald, peugeootje volgeladen en via de route de soleil (!?) naar Lyon, zo'n 350 km zuiderlijker, gestiefeld. Wat heerlijk dat ik nu ongestoord kon rondkijken; ik liet JF de vrachtwagens en de rotondes en de Fransozen, en dan nóg allebei relaxed, want híj hoefde( van mij) niet te fietsen! Na een uur vielen de eerste regenbuien weer, en eenmaal bij Lyon stortte het met bakken naar beneden! Onweer met bliksem knetterde door de bergen, wolken die niet tegen de berg opkwamen en halverwege bleven hangen, het leek wel nacht!

We logeren in een Ibishotel, best mooi en lekker ruim. Zou allemaal 'goei prima' moeten zijn, ware het niet dat al onze social media apparatuur van de leg af is, dat we om een scheet opnieuw een lange procedure van inloggen moeten doorlopen, dat ik mijn nieuwe (2 jaar oude) creditcard thuis heb laten liggen en de oude bij me heb waar ik niks aan heb dus, en dat mijn telefoon geen bereik heeft.....

Schier hopeloos dus, en niet goed voor mijn bloeddruk, tot ik me realiseer dat ik 1) met mijn broertje ben, 2) aan het thuisfront alles redelijk goed is, 3) wij heelhuids en zonder problemen al bijna in zuid Frankrijk zijn, 4) dat de wijn nog niet op is en 5) dat we nog steeds om níks moeten lachen!!!

Au revoir!!!!

Le grand Val

Hotel waar we nu zitten in Chaumont heet Le Grand Val. Pia en ik hebben het omgedoopt in Het Grote Verval..Kansloos zoals we dagelijks het een en ander noemen. Kansloos is HET vakantiewoord deze keer net zoals het vorige keer' is goeie prima ' was. Vandaag 85 km gereden met windkracht 4 vol tegen. Ppppfff! Onderweg een klein buitje en meer dan 4 uur onderweg geweest. Wel mooi, een ellenlang fietspad langs een rivier af, mooi vlak, alleen de laatste 10 km een stijging van 500 meter. Viel niet mee net zoals het weer niet meevalt. Staat hier nu volle bak te regenen! Ook morgen en overmorgen regen dus we hebben gezamenlijk besloten om door te rijden met de auto naar daar waar het droog is en dat is Vienne geworden. Mooi 3*** hotel aldaar geboekt met ontbijt voor weinig. Ja dat boeken hebben we zuiver inmiddels. Vandaag ook een misser gemaakt: ik moest een grote brug over volgens mijn navigatie, was lastig, fietspad stopte, ik mijn fiets over de vangrail getild en die brug over, mooi breed fietspad dacht ik nog totdat het de vluchtstrook bleek te zijn van een snelweg...Oeps! Moet je toch ook eens in je leven gedaan hebben, kan ook van mijn lijstje af! Met Pia ging het goed vandaag, weer schadevrij aangekomen. Ik heb dochter Britt nog wat filmpjes gestuurd dus als ze tijd heeft komen die er nog op. Aan de reacties van jullie volgers te zien wordt dat wel gewaardeerd en als extra verlengstuk ervaren. Tot overmorgen voor het volgende verhaal want zoals gezegd gaan we morgen 'luxe' met de 107 de bergen bedwingen. Fietske achterin, mooi schoon want die is vandaag gesopt en gesmeerd.

Kansloze regenachtige groeten Pia & JF