Filmpje 3, met dank aan Britt

https://youtu.be/qofBZTZFQO8

Venijnige Apennijnen!

Ik ben maar alvast begonnen met schrijven, mijn broer zal er geen puf meer voor hebben ben ik bang! Ik zit al op de schopstoel , met de Mio- oplader in de aanslag, om hem ergens in de Bush Bush te gaan zoeken, want tijdens ons laatste contact was ie al blij dat ie een keer een tractor tegenkwam!
Eerlijk is eerlijk, het is een práchtig mooi gebied. Heel groen, weelderig bezaaid met veldbloemen, mooie uitzichten over middelhoge bergen, ini mini dorpjes, maar de wegen zijn K U T ( excuse moi French) . Slingerend, vol gaten, half afgewerkt, smalletjes, gevaarlijk. Ikzelf heb ook verschillende keren “vast” gezeten in een of ander e bergpas wat dan met een hekwerk eindigde, maar JF is werkelijk het bos ingestuurd… Zooooo jammer want we logeren in een beautiful hotel in Pistoia, met een heerlijke tuin en dito zwembad, wuivende palmbomen, en van die wapperende gordijnen rondom de ligstoelen.

En jawel hoor! Hup die wagen weer in, 48 km dalen en scherp stijgen, drie kwartier voor nodig gehad, alles nog héél, en broertje-lief gevonden ….Ik moest denken aan de tijd dat hij als jochie naar opa en oma in Driebergen fietste.Tegen de wind in, 60 km lang, en dan zó boos zijn op den duur ,en vermoeid, dat hij zijn fieske omdraaide om éven met de wind mee te kunnen!

Hij had zijn computer al bijna van de rotsen naar beneden gesmeten en de bergen uitgekafferd, en was blij dat ik hem kwam halen. En ik opgelucht dat de techniek ons weer had geholpen! Moet er toch niet aan denken dat ik met een ouderwetse landkaart door Italië had moeten crossen! Als mijn TomTom al zegt: ga naar het zuiden, dan lig ik er al uit!! Ben tenslotte verpleegster, geen buschauffeur! Toch? Snap je?

Morgen naar Pisa, je zult er van horen! Veel liefs van ons!

Rust/rij/regendag

Goedenavond Freunde,

Vandaag de gehele dag regen. Geen fietsweer om bergen af te zoeven, te gevaarlijk. Vanochtend met fiets en al in de auto zuidwaarts gereden. Nu in Maranello, het Ferrari oord in italie. Naar het Ferrari museum geweest en de race gekeken , stukje in het museum en een stukje vanaf mijn eigen tv in Berlicum via de tablet met behulp van Madeleine . Ik heb hier maar nergens gevraagd wie er gewonnen heeft want dat valt hier niet in goede aarde omdat Red Bull als winnaar uit de bus is gekomen. Net een echte pizza naar binnen gewerkt in de stad, ook een gewaarwording om als Hollander een echte Italiaanse pizza naar binnnen te schuiven. Geen fietskilometers dus vandaag. Samen een werkelijk gruwelijk saai stuk Italië doorgeworsteld. We waren blij dat we dit niet per fiets hebben gedaan want het was troosteloos, het is de Povlakte en wij noemde het al de No vlakte. Morgen wel weer op de fiets, zou droog maar zwaar bewolkt zijn. Nu komen de Appenijnen en dat is wederom geen kattenpis, zekers 2500 hoogtemeters op het program en 93 km voor de boeg. Wordt wederom afzien maar ik wil het volbrengen. Morgen een hotel in La Lima, daarna een 5***** sterren hotel in Pisa! We kunnen geen meerdere dagen boeken want as donderdag is het hier een of andere feestdag en is alles al volgeboekt. Maar dan maar naar een ander aangrenzend land om nog 2 dagen uit te rusten. Ik heb inmiddels 1172 km gefietst en 58 uur op de fiets gezeten en bijna 12.000 hoogtemeters voor de kiezen gekregen. Morgen en overmorgen nog erbij en het zal ongeveer 1400 km worden, niet slecht voor een te zware overjarig model dat ik ben. Mijn fiets functioneerde prima! Pia vandaag een relaxed dagje want ik heb gereden. Nu lekker slapen in Marranello palace!

Tot morgen maar weer.

Pia en Jan-Frans

Dag 14, Como meer

Goede avond met z’n allen!

Vanmorgen heeft Jan-Frans mijn hart ontzien en heeft ons via talloze haarspeldbochten met het wagentje naar beneden gereden. Onder aan de berg scheidden onze wegen, dit keer letterlijk én figuurlijk! We hebben waarschijnlijk 100 meter uit elkaar de weg afgelegd naar Merate, vlakbij Lecco, maar met een wereld van verschil.! Ikzelf ben min of meer getrouwd met een Ami I - vrachtwagen ,in een ellenlange ketting van tunnels, en ben nu wel degelijk over de tunnelschrik heen ( dus da’s goed ). Soms hapten we éven naar adem en dan lag het blauwe como meer te glinsteren in de zon aan onze rechterkant en dan hup de donkerte weer in, opletten geblazen…

JF heeft zo’n 65 km langs de oevers van het Como meer getrapt, lekker met de zon en de wind mee, steeds door toeristische dorpjes, mooi op zijn gemakkie. Pas de laatste 20 km’s moest er geklommen worden, en niet te zuinig ook, meer dan 1000 hoogtemeters!( dus van het Mercuriusplein naar het protestantse kerkje). Onze jongen is al gruwelijk “ wielrennersbruin” en heeft nagenoeg geen zwembandjes meer, ons Pi heeft ze nog wel, en ook wat extra zadeltassen… We logeren in een 4# hotel, op een industrieterrein. Het weer was fantastisch, maar nu stapelen de wolken zich op en neemt de wind toe, we kijken wel…Ik schonk maar weer eens een wijntje in denk ik! Veel vakantiegroeten uit Italië.!

Nog even een nostalgie anecdote die wij alle drie nog goed weten; met onze ouders, op een zelfgemaakt houten bankje achter in een “jeep”. (Zo’n plastieke, weten jullie nog.?) op vakantie in de bergen. Als we berg op moesten , riep ons vader wij 3-en eruit moesten springen anders trok ie het niet! Daar heb ik al best vaak aan moeten denken! Ciao!

Italië!!

Ciao Italië!

Ja,ja, Italië is bereikt. Vanochtend om 09.00 uur na een karig ontbijt in een veel te duur oud hotelletje aan de voet van de splugenpas vertrokken. Gelijk poef omhoog! Ik ben geen geit en heb daar moeite mee. Eerlijkheidshalve moet ik vermelden dat er stukken in zaten die voor mij niet fietsbaar waren dus lopen geblazen..Maar gehaald heb ik het! Ook Pia vol goede moed omhoog, waarschijnlijk veel meer schrik van die berg dan dat ik dat had. Na 1 km kwam ze me al voorbij en heeft een stuk later haar auto geparkeerd en ook nog een kilometer of drie omhoog gelopen. Filmpje van me gemaakt alwaar ik briesend en niezend omhoog gekropen kom. Na tig haarspeldbochten uiteindelijk op de top. Beide trots, letterlijk en figuurlijk in de wolken. Ook nog sneeuw erbij en dat geeft toch een raar plaatje. Even in de auto gezeten om op te drogen van al het zweet, jasje dicht en naar beneden. Dit was 38 km(!) dalen. Ongeveer 50 haarspeldbochten. Ik heb het rustig gehouden en niet boven de 60 km/u uitgekomen. In de tunnels was geen verlichting en zodoende geen zicht op gaten in het asfalt dus te gevaarlijk om de remmen los te laten. Onderweg met andere Nederlanders afgedaald die trots meldde dat ze al in Basel waren gestart. Ik zeg: ik vanuit Nederland en stil waren ze..onderaan de berg ligt Chiavenna waar we een super iets hebben geboekt. Britt zal tzt filmmateriaal aanlevere. Ik ontmoette Pia niet op onze afgesproken plek want? Juist, ze kreeg het niet gevonden en moest gruwelijk plassen van de stress. Ze was op van het ritje, gesloopt! Ikke nie, met 2 vingers in mijn neus daal ik 38 km af. Fietsje in de auto want we zouden nog 4 km bergopwaarts moeten om bij de accommodatie te komen. Ik heb het maar gereden en eerlijk is eerlijk, bijna ondoenlijk zo steil,smal,slechte weg en vol haarspeldbochten. Totaal funest voor de kalmte van Pi. Helaas moesten we nogmaals naar beneden en weer omhoog om de nodige boodschappen te doen maar nu zitten we voldaan op onze eigen terras van de suite met een ongelofelijk uitzicht! Dit maken we niet meer mee. Echt adembenemend! Morgen vervolgen we onze weg zuidwaarts richting Bergamo. Vandaag slechts 50 km gefietst maar met de klim erbij was dat voldoende.

We hebben het toch weer geflikt. Italië met sticker en al op Pia’s wagen gehaald!

tot morgen.

Dag12, bijna in Italie

Man man man…….vanmorgen vertrokken van Lauterach met het idee dat het min of meer een makkie zou worden. Nou écht niet dus! De bergen hier hebben gewoon sneeuw op hun toppen liggen, je hoopt op even pauze ervan, op een glooiend weiland of zo maar nee niks, meteen door naar de volgende reus, geen tijd om bij te komen. Ik vind het nogal “ in your face” dat Zwitserland, al is het natuurlijk pråchtig…( onderweg staan er ook borden met tekst, dat ook de Alpen steun van het klimaat nodig hebben, dus ook hier…)

Voor mij was het een zweterig dagje. Dikke Audi’s, Mercedessen, leuke cabrioletjes en Ford Mustangs op mijn schattige BB- bips, in zijn 2 omhoog zwoegend de Alpen over, om vervolgens met gevaar voor eigen leven die haar spelden naar beneden vol op de rem te bedwingen, en dát voor een vrouw van middelbare leeftijd die zowat nooit op de verharde weg komt! Heidi met Alzheimer light( of medium)! De splügenpas heb ik te voet 4 km beklommen, ook ditmaal weer ternauwernood tegen de rotswand aangedrukt overleefd, want, misschien omdát het vandaag Hemelvaartsdag is, stikte het van de “opstijgende” motormaniakken. Morgen ga ik de rest beklimmen, dan heb ik ook wat beweging…

JF, de arme sloeber, heeft het verrekkes goed moeten kunnen vandaag…2500 meter, da’2;5 km, omhóóg moeten klimmen, ( zeg maar van Balkum tot aan de Fuik maar dan omhoog) en hij vond het zwaaaar….Ik moet zeggen dat ik hem bij aankomst aan de voet van de Splügel, nog opvallend fris er uit vond zien! Natuurlijk was ik weer dolblij om hem heelhuids te kunnen omhelzen want iedere dag is het weer een feest om elkaar weer te vinden. We zouden niet drinken vanavond, en dat is bíjna (. ) gelukt. Morgen maar eens die PAS over, dan staan we op Italiaanse grond. Moeder Aarde kijkt niet op een grensje meer of minder, zij gooit er gewoon nog een paar extra bergen tegenaan, aan ons om ze te beklimmen , óf niet… welterusten!
”

Dag 11

Hallo volgers,

Weer een enerverende dag. Geweldige dingen te zien onderweg, gruwelijke hoge bergen met sneeuw erop maar ikke kan er nét elke keer omheen of langs af. Weinig hoogtemeters, de gehele dag langs de Rijn gefietst, landje in landje uit, geen douane perikelen vandaag . Weer was goed fietsbaar maar warm of zonnig was het niet. 75 km gefietst met meer dan 21 km/u gemiddeld terwijl ik onderweg toch mijn ogen uit heb gekeken, prachtig! Pia vandaag aangevallen door een koe met gelukkig z’on grote Milka bel om haar nek zodat ze op tijd kon vluchten tijdens haar dagelijkse wandeling. Nu weer in Zwitserland in een suite, best prijzig maar om de kosten te drukken hebben we zelf gebakken op onze bakplaat op een tafel met 4 stoelen, ruimte zat! Vanochtend bij de spar (ja, hier bestaat hij nog) 400 gram van de beste biefstuk gescoord en uiteindelijk dus veel minder centjes kwijt dan dat we uit eten gaan. We betalen 30 euri voor een fles wijn bij het eten en bij de spar slecht 1,99! Deze suite is eigenlijk een opeenstapeling van containers maar wel mooi en luxe afgewerkt. Morgen wordt waarschijnlijk de zwaarste fiets dag, ik moet naar 1600 meter hoog klimmen, wel geleidelijk want ik mag er 75 km over doen. De dag erna het hoogtepunt, de Splugenpas over naar Italie. Dan zijn we uit de band gesprongen en een deur 4**** hotel in Italië geboekt maar dat vonden dat we dat wel verdiend hadden. Dit alles als het weer mee zit want bij slecht weer ga ik mijn zus niet bang maken door het toch te doen en zullen we de klim met de auto gaan doen maar ik denk dat ik er wel klaar voor ben. 2 a 3 uur afzien moet ik inmiddels wel kunnen. Daarna een heerlijke afdaling van 2250 meter naar 0 meter. Als dat allemaal lukt gaat ons einddoel Pisa al ernstig dichtbij komen.

fingers crossed voor morgen en overmorgen!

Liefs Pia en JF

Oostenrijk dan maar!

Gute Abend Freunden,

wat missen we Piet Paulusma… op de Weerplaza weten ze het eigenlijk niet en de Buienradar doet zijn best maar ligt meestal een dag of wat achter met zijn voorspellingen.We kijken z’n best naar buiten , we laten onze Brabantse boeren wijsheid er op los, maar veel échte kennis van het weer hebben wij ook niet, vooral niet hier in den vreemde! In ieder geval was ons Jungske vanmorgen voorbereid op een dag vol regen, dus dat betekende waterdichte jas, overschoenen, beenwarmers en een plastic zakje over zijn fietstas, en mijn belofte om hem op te halen als het gevaarlijk zou beginnen te worden. ( denkend aan overstromingen, watergeulen op de weg en gladde olievlekken).

okay…. Warm was het niet, zonnig ook niet, maar er is ámper een druppeltje gevallen!! PIET….!!

Jf heeft ”gewoon” 116 km getrapt, 1500 meters geklommen, 3 landen door ge crossed (Duitsland, Zwitserland en nu een stukje Oostenrijk) We logeren in een pas nieuw hotelletje, pal aan een drukke kruising vlakbij Hard,met uitzicht op hoge bergtoppen, aan alle kanten! Maar ook vlak bij de Bodensee, met zijn zeiljachten en dure sleeen.

Ikzelf ben weer eens ternauwernood aan twee aanrijdingen ontsnapt, en stilgevallen tijdens het omkeren op een drukke weg, maar vandaag krijgt de bb wagen een welverdiend vlaggetje erbij van Austria. Nu maar hopen dat we met zijn allen opgewassen zijn tegen de échte bergen!